zaterdag 5 april 2014

Iets uit mijn leven - Hardlopen of Hard lopen.

Sinds 2 weken ga ik niet meer naar het revalidatiecentrum. Niet omdat ik genezen en klaar ben. Nee omdat ze vinden dat ik het vanaf nu wel weer verder alleen op kan pakken. Ik kan jullie zeggen ik heb er veel van geleerd en denk regelmatig aan de uitspraken die mijn therapeuten deden, maar op de laatste dag van mijn revalidatie heb is samen met een van de therapeuten een begin gemaakt aan iets wat is sinds mijn ongeval niet meer heb gedaan.
 
Hardlopen.

 
Ik wilde graag weer gaan hardlopen. Gewoon heerlijk ontspannen lopen, alles even weer van je af lopen. Lekker geniet van de natuur om je heen. Dus..... (wel met hele kleine stapjes) Loop ik weer.
Via een app hou ik al mijn resultaten bij en dat voelt goed.
 
Ik ben nog lang niet waar ik wil wezen, maar het is een begin en als ik een goede dag heb voelt het helemaal lekker. Dus ik ga zo lang het lukt gewoon nog even lekker door. Ook al zijn het maar baby stapjes die ik maar. Veel kleine is uit eindelijk ook één groot ;-)

vrijdag 4 april 2014

Klus in huis - Lente brengt energie.

Ja door dat mooie weer van afgelopen dagen, heb ik het gevoel als of ik meer energie heb. Weer zin om dingen aan te pakken en eigenlijk mijn hele huis weer eens op de kop te zetten. Nee dat doe ik niet, niet overdrijven. Alles op zijn tijd.
 
Ik had tegen mezelf gezegd dat ik me eerst bezig ging houden met de dingen waar een deadline op zit, zoals bijvoorbeeld mijn Round Robin boekje, wat 19 april klaar moet zijn om naar een van mijn vriendinnen te gaan. Daar horen jullie laten nog wel meer over.
 
Maar helaas zo werkt het toch niet helemaal bij mij. Ik wordt duidelijk door mijn gevoel gestuurd en mijn gevoel zegt door dit mooie weer. OPRUIMEN!!!!
 
Dus van de week deed ik:
 
Weer eens een paar kastjes. (helaas met het toevoegen van de foto gooi ik per ongeluk de begin foto weg. Pfffff kunnen jullie het verschil nog niet zien, maar geloof me het is een wereld van verschil.) Ik kan nu overal weer bij, zonder dat er iets spontaan uit de kast kwam zetten.
Ik gooide wat dingen weg. Zoals mijn ééndags lenzen, waarvan ik maar één setje geprobeerd heb. Ik snap nu niet waarom ik deze vorig jaar niet weggegooid heb. Ze waren zelfs toen al ruim over datum. haha. En zo gooide ik nog het een en ander weg. Niet veel bijzonders maar goed.
Het lenzendoosje kon ik niet weggooien. Waarom niet geen idee. Zonde dacht ik. Ik kan er vast iemand anders nog wel eens blij mee maken. Je zult misschien wel denken. Dat  mens is zo gek als een deur wie bewaar nu een lenzendoosje voor een ander. Nou laat ik je zeggen de dag er na wist ik waarom. Mijn collage belde op (ze was vrij) of haar ogen nog op haar bureau lagen. Natuurlijk moest ik lachen, maar ze bedoelde haar lenzen. (Ze heeft regelmatig last van haar lenzen en dan doet ze ze even uit.) Ik ging even kijken op haar bureau en ja daar zal ik twee lensjes los liggen. Meteen bedacht ik me aaaahh daarom heb ik dus dat doosje bewaart. Deze gaat dus naar mijn collega.
 
Met het flesje Puur pollen (nog een volledig nieuw flesje) kan ik vast ook nog wel iemand blij maken die het wilt proberen. De bakje (voor haar te verven) gaan naar mijn schoonzus. Als kapster zijnde kun je deze altijd gebruiken. Zeker als je altijd je schoonzus kleur ;-)
 
Verder waste ik de vitrage. Het er af halen vind ik nooit zo'n probleem maar dat op hangen pfff wat krijg je daar lamme armen van zeg. Gelukkig kwam manlief me helpen.
 
Ook ben ik begonnen aan mijn ladekast op de slaapkamer met alle ondergoed en sokken. De eerste twee lades zijn gedaan. Van de week of volgende week doe ik de andere twee.
 
Ik heb me nu voor genomen weer wekelijks een klusje te doen. Iedere week een 30 uren dat moet te doen zijn toch?

zaterdag 22 maart 2014

Uit blogland verdwenen???

Nee ik ben niet uit blogland verdwenen, al leek het misschien wel zo voor jullie. Al ruim een maand heb ik geen blog geschreven. Niet omdat ik niets te schrijven had. Nee er zijn de afgelopen maand meerdere dingen voorbij gekomen waar ik echt wel over had kunnen schrijven, maar ik had de puf er niet voor. Meerder keren heb ik zitten denken, hier kan ik wel even een blog over schrijven morgen. Maar morgen werd overmorgen en overmorgen werd een week later en zo heb ik dus ruim een maand niets met jullie gedeeld.

Te moe, te weinig energie, te druk, te weinig zin om te schrijven, te veel moeten, te veel willen, te ..... Zodat er helemaal geen blog geschreven werd.

Ik had kunnen schrijven over:

Mijn gepimpte slak
De stempel workshop van MiM


De ontmoeting met de blog dames Anita en Emilie
en de heerlijke high tea die we samen maakte
en die lieve cadeautjes die ik van hun kreeg.
De voorraadkast (voor) die ik
schoonmaakte en .......
.... opruimde (na)







De heerlijke wandeling die ik maakte
met manlief, ons menneke en vrienden.

De eerste verjaardag van mijn neefje


Het bedankje voor mijn re-integratiecoach



De bedankjes, die ik maakte, voor de therapeuten van het revalidatiecentrum.
Dat doe ik nu allemaal even niet (Misschien dat ik dit alsnog ga doen), maar wel kan ik jullie inmiddels vertellen, dat afgelopen dinsdag mijn laatste dag op het revalidatiecentrum is geweest. Na 5 maanden revalidatiecentrum is er veel met mij gebeurt. Ik ben er nog niet. Nee nu is het moment om er "alleen" mee aan de slag te gaan (of verder te gaan). Dit gaat de komende tijd dan ook nog wel wat energie van mij vragen, waardoor ik nog steeds niet dagelijks (misschien nog niet eens wekelijks) aan het bloggen ga. Nee ik heb op het revalidatiecentrum geleerd dat ik meer aan mezelf moet denken (dat wil ik ook) en meer voor mezelf mag doen.

Jaren lang heb ik andere altijd voorop gezet. Andere mensen waren belangrijker dan ik zelf en nu is het de bedoeling dat ik wat meer voor mezelf ga kiezen. Doen wat goed voor mij is. Wat IK graag wil. Nog niet echt makkelijk, voor iemand die altijd andere mensen naar het zin wilt maken, maar goed met vallen en opstaan gaat het stukje bij beetje beter.

Daarom heb ik dus ook besloten dat blog als ik er zin in heb. Natuurlijk vind ik het leuk om te bloggen, maar de afgelopen maanden zijn er ook echt dagen bij geweest, dat ik eigenlijk zelf helemaal niet zoveel zin had om te schrijven, maar dat ik toch schreef voor jullie. Want net zo goed dat ik het leuk vind om jullie blogjes te lezen, ga ik er vanuit dat jullie het ook leuk vinden om mijn blog te lezen.

Maar nu ga ik het toch iets anders doen denk ik. Hoe???? Dat zien/lezen jullie hier weer van zelf.
Maar een ding ik verdwijn nog echt niet uit blogland hoor.

Liefs Conny

woensdag 12 februari 2014

Mijn week

Al weer een week verder en ik heb niets geblogd. Niet dat ik niets te vertellen heb hoor. Nee zeker niet, maar ik kan momenteel gewoon niet echt de moet op brengen om regelmatig te bloggen. Sorry lieve volgers. De komende tijd zal het waarschijnlijk ook nog wel even zo blijven.
 
Er speelt momenteel veel in mijn leven. Ik kan wel zeggen van allerlei dingen die mij leven aardig kunnen veranderen. Hoe het er uit gaat zien? Dat weet ik zelf nog niet eens, maar ik (positieveling) ga er maar vanuit dat het weer goed komt.
 
Om jullie toch even te vertellen wat ik de afgelopen week gedaan heb.
 Ja ik heb weer eens de vriezer schoonmaakt. Helemaal vergeten een foto te maken van het eindresultaat, maar ja dat snappen jullie wel he.
Ik wilde de vriezers. Ja na deze heb ik er nog één schoon gemaakt. Oke niet allemaal op de zelfde dag hoor. Dat kost me te veel energie en ik wil (ik MOEST zelfs van mijn therapeut) ook nog tijd voor mezelf hebben. Even doen waar IK zin in hebben. Creatief bezig zijn of even lekker ontspannen door middel van lezen of ontspanningsoefeningen (nooit geweten hoe ontspannen je daar van word een echte aanrader voor iedereen) Ik heb dan ook weer heel wat blogjes van jullie gelezen. Ook al heb ik nog steeds niet alles gelezen hoor.
 
Maar goed een paar dagen later was deze vriezer aan de beurt. Ja een grote vriezer en daarin zit nieten dan ook helemaal niets van ons in. Nee deze vriezer is volledig voor onze Lobbes. Lobbes heeft een allergie en daarom krijg ons menneke alleen maar vers vlees.
Het voorraadje wat je hier links op de foto ziet. Is ongeveer vlees voor ander halve maand. Ik had weer een nieuwe lading besteld omdat er een deel van het vlees op was, maar daarom wilde ik ook graag even deze vriezer schoon hebben.
Dus alles eruit schoonmaken en alles er weer in. Ook hier vergeten een foto te maken toen het klaar was, maar ik kan je zeggen is was bij dat het klaar was. Pffff. Gelukkig hoeft dit niet iedere maand ;-)
 
Ook ontving ik leuke post.
Van mijn dinnetje Mirjam krijg ik via Van Renée één van de 52 Sterkte hartjes. Ik vond het dan ook echt hartverwarmend. Die hartje heeft dan ook een ere plaatsje gekregen op mijn dressoir. Zo zie ik hem iedere dag. Dank je wel lieve Renée en Mirjam (XXX)
 
Ook kreeg ik leuke post van Alice3
 Een schattige envelop met daarin.......
 
Ze had op een van haar blog een heerlijk uitziende Indische gehakttaart staat. Ik vroeg nog of het te doen was voor een niet keukenprinses. Zo ja dat ik dan graag het recept zag. Ik had gewoon verwacht dat ze het op de blog zou zetten, maar nee. Ze stuurde gezellige het recept met wat ingrediënten en wat gezellige servetten naar me toe. Kijk.
 Dus ik kon lekker aan de gang met mijn taart. Helaas heb ik bewezen dat (toch redelijk makkelijk recept) kan verknallen. :-(
 
Zoals je hier kunt zien is de bovenste rand iets te donker. Maar goed ik ben natuurlijk niet voor één gat te vangen dus ik sneed de randje er gewoon af.
 
 Manlief vond de taart heeeeerlijk. Thanks Alice. Helaas vond ik het zelf niet zo, maar ja daarom ben ik dan ook een zeikerd met eten :-D
 
Wel heb je me weer op andere ideeën gebracht. De volgende keer maak ik hem gewoon nog een keer maar dan net even iets ander. Zeker zonder de rijst, want die vind ik er niet zo lekker door, maar goed ik ben dan ook niet echt een rijstliefhebber. Manlief wel ;-)
 
Naast al dit hebben ik ook nog heerlijk samen met mijn menneke gerelaxt.

 Alleen al van het zien van deze foto wordt je toch al relaxt of niet?
Heerlijk ontspannen samen op de bank hangen even niet en dan ook helemaal niets. Gewoon even geniet van mijn menneke. Heerlijk.
 

dinsdag 4 februari 2014

CAL - De eerste toeren

De Crochet Along 2014 is al weer 5 weken aan de gang en ik heb er nog niets over geblogd. Ik begon al met een achterstand, omdat me wolletjes niet binnen waren toen ze starten. Ach ik vind het niet zo erg, want ik ga er toch echt op mijn eigen tempo doen. Het streven is dat ik eind van het jaar een deken heb. Dat moet ik toch kunnen halen dacht ik.

Toen ik eindelijk, 2 weken later, mijn wolletjes binnen kreeg was ik natuurlijk helemaal blij. Nu kon ik ook beginnen aan de deken. Jippie.  Ik koos voor rustige kleuren, net zoals de rest van mijn huis is ingericht. Kijk dit zijn de kleurtje die ik besteld heb.


 Ik weet nog niet zeker of ik de witte bollen ook ga gebruiken, maar voor mijn gevoel pas die er niet helemaal goed bij. Wat vinden jullie?
 
Ik had me voorgenomen er dezelfde avond nog te beginnen, maar dat werd hem niet. Ik wilde beginnen met de donkerbruine, maar bij deze kleur kan ik s'avonds niet zien. Wel handig dat ik kan zien in wel lusje ik de haaknaald moet zetten he. Dus einde oefening. De zaterdag had ik even andere dingen die belangrijker waren. Dus er was nog steeds geen begin aan mijn deken.

Maar toen ik zondag eindelijk tijd had, had ik dan toch lekker een begin gemaakt aan mijn eerste deken. Maar toen ik voor de eerste keer de kleur moest wisselen. Grrrr. Het zat niet zoals ik willen en ik was al bijna geneigd te stoppen. Dus maar even aan de kant gelegd. Morgen weer een dag zeg ik dan maar.

De volgende dag weer een poging gewaagd. Gelukkig het lukt zoals ik wilde. Ik was bijna klaar toen ik mijn eerste 2 toeren aan manlief lied zien. Zo trots als een pauw. En wat vind je er van? Ik kreeg een heerlijk eerlijk antwoord van hem. Wordt dat een deken?? Lekker veel gaten dan. Ik zat te kijken naar mijn eerste toeren en dacht ja je hebt eigenlijk wel gelijk. Volgens mij heb ik toch een iets te grote haaknaald gepakt. Dus hup ik haalde alles weer uit.

In middels weer een week verder en dus nog niet eens een begin. Ppffffff.
Ik haakte toer 1 en 2. Legde het vervolgens weg en daar lag het weer een week.
Inmiddels liep ik dus al ruim 3 weken achter en ik had er ook geen zin, tijd en idee meer bij. Het was me nu gewoon allemaal te veel. Ik dacht al nou waarschijnlijk ga ik het einde van het jaar niet reden.

Toen ik vorige week bij het revalidatiecentrum kwam werd ik weer even met de neus op de feiten gedrukt. Oke er speelt van alles momenteel, want me veel heel veel energie kost, maar dat betekend dus niet dat ik mijn ontspanningsmomenten aan de kant moet zetten.

Helemaal waar natuurlijk, maar in mijn hoofd is het zo druk dat ik helemaal geen ruimte heb voor ontspanning. Het was zelfde de hele week niet in mijn opgekomen om ontspanningsoefeningen te doen. Raar maar waar.

Ik kreeg de opdracht mee: iedere dag iets ontspannens te doen. Nou dat kwam goed uit. Er kwam meteen vooruitgang in mijn deken. Kijk.

en in een week tijd is dit het eindresultaat.
Als ik nog zo een weekje door ga ben ik weer helemaal bij en loop ik niet eens meer achter hihi.
Ook maakte ik nog een iets anders, maar dat laat ik jullie van de week nog wel even zien.

maandag 3 februari 2014

Ons Menneke

Vandaag geen lange verhaal nee alleen even een paar lekkere foto's van ons menneke.
Hij is vandaag 5 geworden.
En wat krijgt hij dan....
EEN BAKKIE SLAGROOM!!!!

 
Een heerlijke toet hihi. 
Nog één keer met zijn lappie door het bakkie en dan is het echt op.
 

donderdag 23 januari 2014

Snailmail voor Crealice

Zoals ik jullie zondag vertelde was ik lekker bezig geweest met snailmailen. Deze snailmail was voor Crealice. Ik wilde niet vooraf voor haar al verklappen wat erin zat dus vandaag dat jullie deze foto nu pas krijgen. Kijk dit stuurde ik haar.
 
 
 
 

De stoel heeft weer nieuwe poten.

Zoals je maandag kon lezen, was ik aardig ondersteboven van het bericht wat ik gekregen had. Inmiddels heb ik mij eigen stoelpoten weer herstellen, zodat ik toch weer kan zitten. Niet dat het nu geen energie meer kost. Nee helaas. De komende weken ga dit nog een boel van me vraag, maar ik ben er al een stuk rustiger onder dan maandag gelukkig.
 
Ik kreeg de afgelopen dagen heel wat harten voor onder mijn riem. Ik wil jullie dan ook heel erg bedankt voor jullie lieve reacties, kaarten en brieven dat heeft me echt goed gedaan.

BEDANKT

Het zal hier nog wel even rustig zijn, maar zo af en toe zal ik proberen een blogje te schrijven.

maandag 20 januari 2014

Blue Monday

Vandaag is het ....
De derde maandag van januari, de dag waarop mensen zich het depressiefst voelen, beweerde de Britse psycholoog Chris Arnell ooit. Maar waar is die theorie op gebaseerd? En zit er wat in of is het onzin?
 
Ik hoorde het vanochtend op de radio en dacht ach, dat valt toch wel mee. Ik ben niet depressief hoor. Ik geloof niet dat ik het hardop had moeten zeggen. Tijdens de lunch kreeg ik een leuke mededeling (not). Ik kan jullie zeggen. Ik had hem maanden geleden verwacht, maar vandaag niet meer. De mededeling sloeg in als een bom.
Spontaan slaat de depressiviteit toe. Er spook van alles door mijn hoofd en oohh wat komt er allemaal weer op mijn af.
 
Lieve volger ik wil er niet te veel over kwijt (misschien in de toekomst nog eens), maar ik kan jullie vertellen dat ik even weer in een diep gat zit. Ik dacht dat ik weer aardig aan het opkrabbelen was, maar vandaag worden mijn stoelpoten weer even onder me vandaan gezaagd. Dit gaan me weer veel energie kosten. Energie die ik eigenlijk nog niet heb, maar dat wordt natuurlijk niet gevraagd.
 
Dus helaas zal het hier waarschijnlijk een tijd nog stillen zijn als het al was. Ik MOET nu eerst even wat dingen op een rijtje zetten, waardoor ik gewoon even weinig of geen tijd heb om te bloggen.
 
Ik hoop dat jullie snappen
Liefs Conny
 
 
 
 

zondag 19 januari 2014

Het moeten is geen moeten meer, dus lekker bezig geweest.

Haha zoals ik jullie gister al vertelde is er iets in mijn veranderd de laatst maanden. Voor het weekend had ik wat dingen gepland om te doen, maar nu ik kijk naar mijn lijstje (wat ik zaterdag ochtend maakt) heb ik niet alles gedaan. Voorheen zou ik er van balen en er alsnog alles aan doen om het nog geregeld te krijgen en nu......
 
Nu denk ik ach zo erg is het nou ook weer niet, dat de was nog een dagje langer blijft liggen. Dat ik de cakejes nog niet gemaakt hebt. Nee niemand die er last van heeft zelf ik niet :D
Ik heb  van het weekend wel dingen gedaan die moesten gebeuren, maar toch even anders als anders. Nu even iets wat moet en dan iets wat ik leuk vind. Om wat meer evenwicht te houden in mezelf.
 
Vandaag heb ik lekker aan mijn snailmail zitten werken. Daar had ik gewoon echt zin in. De creativiteit zat er weer lekker in dus dan wil ik er ook graag gebruik van maken. Het lag al een paar dagen te wachten om afgemaakt  te  worden . Zo dat het weer verstuurd kan worden. Ik laat alleen even de envelop zien anders verklap ik te veel.
 
Want ze leest vast mee ;-) Hij is onderweg. Uuhhh morgen gaat hij onderweg ;-)
Dus ik hoop dat je hem dinsdag of uiterlijk woensdag in je brieven bus mag vinden.
 
Ook ben ik vandaag begonnen maar mijn CAL deken, maar hier vertel ik de volgende keer wel meer over. Welke kleuren ik gekozen heb en zo.

zaterdag 18 januari 2014

Klus in Huis - de draad weer oppakken.

Het nieuwe jaar is weer begonnen, dus ook weer tijd om dit jaar weer aan de gang te gaan met de klussen in huis. Er zijn geen bijzondere klussen die moeten gebeuren, maar wel weer alle kasten, lades en ruimtes weer een doorlopen.
 
  
Mijn fotodoelijst heb ik weer schoon geveegd, dus dit jaar kan ik weer gaan strepen.
Vanaf augustus heb ik niet zoveel meer gedaan in huis. Ja natuurlijk heb ik wel opgeruimd, maar niet meer grondig. Daar ga ik dit jaar weer aan beginnen. Alle kasten, lades en ruimtes worden weer onder handen genomen, maar nu even iets anders als vorig jaar.
 
Ik ga, als ik zin en tijd heb, weer iets doen. Wat klinkt dat raar hè. Want ga ik het dan wel doen. Ja dat geloof ik wel, maar ik ga me zelf niets meer opleggen. De afgelopen maanden is er veel veranderd in mij. De therapeuten van het revalidatiecentrum hebben me dingen laten inzien, waardoor ik toch een iets andere kijk heb gekregen op mijn leven. Een van die dingen is, dingen die moeten. Voorheen bestond mijn leven toch wel veel uit moeten. Ik moest werken, koken, wassen, boodschappen doen, schoonmaken en ga zo maar door. Oke ik snap dat ik nu ook nog steeds dingen zijn die moet, maar toch op een iets andere manier.
 
Ik ga daarom weer aan mijn doelijst beginnen, maar dan op die manier dat ik niet moet, maar wil. Dus als ik zin en puf heb. Waarschijnlijk ben ik dan wel veel langer bezig dan augustus, zoals vorig jaar, maar ja. Misschien komen er zelf wel dingen helemaal niet aanbod. Niet erg toch? (haha ik hoor het me nu zelf zeggen. Dit had ik een half jaar terug echt niet gezegd hoor)
Dus aan de gang als ik het wil.

Vandaag had ik weer eens zo'n dag dat ik zeg ik wil wel wat doen, maar ja waar begin je dan aan? Ik moet uit de trapkast voor het eten een potje hebben en dacht meteen ja daar ga aan beginnen. (Die deed ik voorheen altijd in juni en december, maar afgelopen december was ik al blij als ik mijn dagelijkse dingen in huis voor elkaar kreeg. Dus dit was er bij ingeschoten.) Maar nu was ik aan het koken dus dat eerst. Ik maakte tussen door even een foto van de kast en bedacht me meteen dat ik morgen wel cakejes kan gaan maken, want die pakken staan er ook al een uit. Het werkt niet zo handig tegelijk met het koken, dus ik stopte er mee. Straks wel verder dacht ik. NIET DUS.

Nee toen de pannen op het vuur stonden en ik iets in de koelkast wilde zetten dacht ik. Ja deze kan ik ook wel even doen. De het water voor de pasta kookte nog niet en de pasta moest 10 minuten koken. Dan moet lang genoeg zijn toch om even de koelkast schoon te maken?

Hup aan de gang.
voor het schoonmaken
 Even een doek er doorheen. Eigenlijk is hij nog helemaal niet zo vies. Alleen hier onderop.
 En juist hier maak ik regelmatig schoon, maar je soms loopt er wel een beetje bloed uit vlees wat ligt te dooien voor Lobbes. Vaak heb ik er dan ook een doekje in liggen zie ik gewoon even lekker kan wassen, maar dat was ik blijkbaar vergeten dus.....

Schoonmaken en doekje erin.

En dat is dit het eindresultaat.
en dat allemaal in die paar minuten. Deurtje dicht en de pasta afgieten en lekker een hapje eten.
Mooi zo kan ik vanavond toch lekker op de bank zitten. Ik heb wat gedaan en dat voelde goed en toch weer niet te veel dat ik helemaal doodop ben. Fijn.
 

donderdag 9 januari 2014

Niet gekomen en ontvangen.

Eind december gonsde het al in blogland over de CAL (Crochet Along) van Terray en Jolanda. Ik las het regelmatig. In eerste instantie dacht ik ja leuk ik wil ook wel een deken. Een mooie manier om een deken te maken, als ik hulp krijg. Patroon lezen vind ik al moeilijk. Laat staan in het Engels. (Mijn Engels is niet zo goed) Maar even later dacht ik weer pffff waar haal ik de tijd vandaan om binnen 42 weken een hele deken te haken en dacht nee ik haak af.
 
Tot ik bij Cream@ deze blog las. Toen begon ik ook weer te twijfelen. Zou ik het dan toch doen. Op de blog van Jolanda had ik al gelezen dat ik het op mijn eigen tempo kon doen. Dus waarom ook niet. Ik ga het gewoon proberen, maar dan lekker op mijn eigen tempo. Hopelijk is hij dan eind van 2014 een keer klaar of niet. Nee ik ga er geen druk achter zetten. Nee daar ben ik een beetje klaar mee druk achter dingen zetten. Het komt zoals het komt en anders niet. Dus ja ik ga er ook aan mee doen, maar dan weer lekker op mijn manier.
 
Zaterdag zocht ik mijn wolletjes uit. Ik heb mooi bruin tinten uitgezocht. Dat pas heel goed bij ons interieur. Bestelde ze en maandag kreeg ik een mailtje, dat de wolletjes de dag er na verstuurd zouden gaan worden. Onze postbode bezocht over het algemeen altijd netjes, dus ik zou de wolletjes woensdag in huis kunnen hebben, maar helaas woensdag ochtend las ik een mail dat ze niet alle bollen meer op voorraad hadden. Er was blijkbaar iets mis gegaan op de site, waardoor er toch vermeld werd dat de wolletjes er waren. Jammer geen wolletjes dus. Dus nog niet starten met de CAL. Nu maar even afwachten wanneer ze dan komen. Ik heb ook geen haast, want ik ga het doen op mijn eigen tempo een weekje langer of korter, maakt echt niet uit ;-)
 
Wel kreeg ik gister leuke post.
Bij Angeline had ik van het weekend een give away gewonnen. Een hele mooie sieradenset.
Ik was helemaal verbaast dat ik hem gewonnen.  Het is ook zo'n leuke set.
Dank je wel lieve Angeline voor deze mooie set. X
 

(helaas is de foto niet zo goed)
Ook kreeg ik van Yvonne iets heel moois. Een sjaal die ik al een hele tijd wilde hebben. Zelf heb ik zo'n bolletje wol liggen met breinaalden erbij, maar ja breien dat is niet echt iets voor mij. Te minste ik wil het nog ff niet leren ;-)  Nu zag ik bij Yvonne diverse van die mooie sjaaltjes en ze schreef dat ze de sjaaltjes gehaakt had. Gehaakt dacht ik nog. Hoe dan? Want ja zo'n sjaaltje staat nog steeds op mijn verlanglijstje. Uuuhhhh stond moet ik zeggen, want ik kreeg van Yvonne zo'n sjaaltje. Leuk he.
 
Lieve Yvonne, ik ben er heel blij mee en ooit maak ik er echt zelf nog één, want ja dat bolletje wil ik toch echt nog een keer veranderen tot zo'n mooi sjaaltje als ik nu van jou heb gekregen.
Dank je wel lieverd. X
 

woensdag 8 januari 2014

Snailmailen en wandelen

Zoals belooft hier nog even vertellen over mijn zondag. Ik was lekker vroeg op. Manlief lag nog te slapen, dus ik ben lekker even aan de eetkamertafel gaan zitten schrijven. Ik had zaterdag al even zitten schrijven. Ik wilde even een paar kaarten versturen. Ik was zo lekker bezig, dat ik begonnen was met een snailmail. Ik had de boel lekker laten liggen om er mee verder te gaan. Toen ik mijn snailmail zo goed als bijna klaar had bedacht ik me in ene, dat het ook wel leuk was om zelf briefpapier te maken. Te laat voor de snailmail, maar goed.
 
Ik maakte dit setje.
Toen ik het gemaakt had moest ik aan Lien denken, waarom geen idee, maar vond dit wel een leuk setje om haar te sturen. Dus even een klein briefje schrijven een aardigheidje er bij zodat het nog in deze envelop past.
 
Haha helaas toen ik eenmaal aan het schrijven was, schreef ik het papier zo vol dat ik nog een vel moest maken en nog een vel hihi. Ja als ik me gang ga kan ik zo en boek schrijven volgens mij haha. Dat werd natuurlijk niet in dat lieve schattige envelopje. Dus.....
Dan maar een groter enveloppakken en die kleine gebruiken als envelop voor de aardigheidjes. Ziet er ook schattig uit toch?
 
Natuurlijk (zoals vaker had ik mijn snailmail weer dicht en al dat ik dacht foto. Helaas geen foto, maar ach ik hoef natuurlijk ook niet alles te laten zien hè.
Maar zo gingen de enveloppen de deur uit (ja natuurlijk wel met adres)
Vaak zie ik bij andere blogger van die mooie tekeningen op de envelop. Ik deed een poging, maar helaas mijn tekenkunsten zijn niet zo goed, zoals je ziet.
 
 
Inmiddels vond manlief dat ik wel lang genoeg had zitten schrijven en doen aan de eettafel. Hij vond het tijd voor een wandeling. We zijn lekker op de Postbank wezen lopen. Het was heerlijk weer, dus een lekker wandeling was natuurlijk niet verkeerd en wat beter dat wandeling op de mooie Postbank in onze achtertuin. 
Eigenlijk best stom we wonen zo dichtbij dit mooie gebied en toch lopen we hier niet heel vaak. Als we in andere delen van het land komen wandelen we juist graag in de mooie gebieden van ons land, maar in onze eigen achtertuin niet. Nee veel te gewoon of zo. Hoezo gewoon. Ik zie ook echt niet dagelijks deze mooie runderen staan hoor.
Het weer was ook zo lekker dan geniet je er extra van.  We liggen samen naar de brandtoren. Hier kun je mooi een eind weg kijken. Kijk


En Lobbes.....
 
Die stond/zat gewoon braaf beneden bij de brandtoren te wachten tot de baasjes weer naar beneden kwamen. De schat.
  
Ik zou zeggen mocht je een keer in de buurt komen van de Postbank maak er dan zeker even een wandelingen, want het is echt een heel mooi gebied.