donderdag 23 januari 2014

Snailmail voor Crealice

Zoals ik jullie zondag vertelde was ik lekker bezig geweest met snailmailen. Deze snailmail was voor Crealice. Ik wilde niet vooraf voor haar al verklappen wat erin zat dus vandaag dat jullie deze foto nu pas krijgen. Kijk dit stuurde ik haar.
 
 
 
 

De stoel heeft weer nieuwe poten.

Zoals je maandag kon lezen, was ik aardig ondersteboven van het bericht wat ik gekregen had. Inmiddels heb ik mij eigen stoelpoten weer herstellen, zodat ik toch weer kan zitten. Niet dat het nu geen energie meer kost. Nee helaas. De komende weken ga dit nog een boel van me vraag, maar ik ben er al een stuk rustiger onder dan maandag gelukkig.
 
Ik kreeg de afgelopen dagen heel wat harten voor onder mijn riem. Ik wil jullie dan ook heel erg bedankt voor jullie lieve reacties, kaarten en brieven dat heeft me echt goed gedaan.

BEDANKT

Het zal hier nog wel even rustig zijn, maar zo af en toe zal ik proberen een blogje te schrijven.

maandag 20 januari 2014

Blue Monday

Vandaag is het ....
De derde maandag van januari, de dag waarop mensen zich het depressiefst voelen, beweerde de Britse psycholoog Chris Arnell ooit. Maar waar is die theorie op gebaseerd? En zit er wat in of is het onzin?
 
Ik hoorde het vanochtend op de radio en dacht ach, dat valt toch wel mee. Ik ben niet depressief hoor. Ik geloof niet dat ik het hardop had moeten zeggen. Tijdens de lunch kreeg ik een leuke mededeling (not). Ik kan jullie zeggen. Ik had hem maanden geleden verwacht, maar vandaag niet meer. De mededeling sloeg in als een bom.
Spontaan slaat de depressiviteit toe. Er spook van alles door mijn hoofd en oohh wat komt er allemaal weer op mijn af.
 
Lieve volger ik wil er niet te veel over kwijt (misschien in de toekomst nog eens), maar ik kan jullie vertellen dat ik even weer in een diep gat zit. Ik dacht dat ik weer aardig aan het opkrabbelen was, maar vandaag worden mijn stoelpoten weer even onder me vandaan gezaagd. Dit gaan me weer veel energie kosten. Energie die ik eigenlijk nog niet heb, maar dat wordt natuurlijk niet gevraagd.
 
Dus helaas zal het hier waarschijnlijk een tijd nog stillen zijn als het al was. Ik MOET nu eerst even wat dingen op een rijtje zetten, waardoor ik gewoon even weinig of geen tijd heb om te bloggen.
 
Ik hoop dat jullie snappen
Liefs Conny
 
 
 
 

zondag 19 januari 2014

Het moeten is geen moeten meer, dus lekker bezig geweest.

Haha zoals ik jullie gister al vertelde is er iets in mijn veranderd de laatst maanden. Voor het weekend had ik wat dingen gepland om te doen, maar nu ik kijk naar mijn lijstje (wat ik zaterdag ochtend maakt) heb ik niet alles gedaan. Voorheen zou ik er van balen en er alsnog alles aan doen om het nog geregeld te krijgen en nu......
 
Nu denk ik ach zo erg is het nou ook weer niet, dat de was nog een dagje langer blijft liggen. Dat ik de cakejes nog niet gemaakt hebt. Nee niemand die er last van heeft zelf ik niet :D
Ik heb  van het weekend wel dingen gedaan die moesten gebeuren, maar toch even anders als anders. Nu even iets wat moet en dan iets wat ik leuk vind. Om wat meer evenwicht te houden in mezelf.
 
Vandaag heb ik lekker aan mijn snailmail zitten werken. Daar had ik gewoon echt zin in. De creativiteit zat er weer lekker in dus dan wil ik er ook graag gebruik van maken. Het lag al een paar dagen te wachten om afgemaakt  te  worden . Zo dat het weer verstuurd kan worden. Ik laat alleen even de envelop zien anders verklap ik te veel.
 
Want ze leest vast mee ;-) Hij is onderweg. Uuhhh morgen gaat hij onderweg ;-)
Dus ik hoop dat je hem dinsdag of uiterlijk woensdag in je brieven bus mag vinden.
 
Ook ben ik vandaag begonnen maar mijn CAL deken, maar hier vertel ik de volgende keer wel meer over. Welke kleuren ik gekozen heb en zo.

zaterdag 18 januari 2014

Klus in Huis - de draad weer oppakken.

Het nieuwe jaar is weer begonnen, dus ook weer tijd om dit jaar weer aan de gang te gaan met de klussen in huis. Er zijn geen bijzondere klussen die moeten gebeuren, maar wel weer alle kasten, lades en ruimtes weer een doorlopen.
 
  
Mijn fotodoelijst heb ik weer schoon geveegd, dus dit jaar kan ik weer gaan strepen.
Vanaf augustus heb ik niet zoveel meer gedaan in huis. Ja natuurlijk heb ik wel opgeruimd, maar niet meer grondig. Daar ga ik dit jaar weer aan beginnen. Alle kasten, lades en ruimtes worden weer onder handen genomen, maar nu even iets anders als vorig jaar.
 
Ik ga, als ik zin en tijd heb, weer iets doen. Wat klinkt dat raar hè. Want ga ik het dan wel doen. Ja dat geloof ik wel, maar ik ga me zelf niets meer opleggen. De afgelopen maanden is er veel veranderd in mij. De therapeuten van het revalidatiecentrum hebben me dingen laten inzien, waardoor ik toch een iets andere kijk heb gekregen op mijn leven. Een van die dingen is, dingen die moeten. Voorheen bestond mijn leven toch wel veel uit moeten. Ik moest werken, koken, wassen, boodschappen doen, schoonmaken en ga zo maar door. Oke ik snap dat ik nu ook nog steeds dingen zijn die moet, maar toch op een iets andere manier.
 
Ik ga daarom weer aan mijn doelijst beginnen, maar dan op die manier dat ik niet moet, maar wil. Dus als ik zin en puf heb. Waarschijnlijk ben ik dan wel veel langer bezig dan augustus, zoals vorig jaar, maar ja. Misschien komen er zelf wel dingen helemaal niet aanbod. Niet erg toch? (haha ik hoor het me nu zelf zeggen. Dit had ik een half jaar terug echt niet gezegd hoor)
Dus aan de gang als ik het wil.

Vandaag had ik weer eens zo'n dag dat ik zeg ik wil wel wat doen, maar ja waar begin je dan aan? Ik moet uit de trapkast voor het eten een potje hebben en dacht meteen ja daar ga aan beginnen. (Die deed ik voorheen altijd in juni en december, maar afgelopen december was ik al blij als ik mijn dagelijkse dingen in huis voor elkaar kreeg. Dus dit was er bij ingeschoten.) Maar nu was ik aan het koken dus dat eerst. Ik maakte tussen door even een foto van de kast en bedacht me meteen dat ik morgen wel cakejes kan gaan maken, want die pakken staan er ook al een uit. Het werkt niet zo handig tegelijk met het koken, dus ik stopte er mee. Straks wel verder dacht ik. NIET DUS.

Nee toen de pannen op het vuur stonden en ik iets in de koelkast wilde zetten dacht ik. Ja deze kan ik ook wel even doen. De het water voor de pasta kookte nog niet en de pasta moest 10 minuten koken. Dan moet lang genoeg zijn toch om even de koelkast schoon te maken?

Hup aan de gang.
voor het schoonmaken
 Even een doek er doorheen. Eigenlijk is hij nog helemaal niet zo vies. Alleen hier onderop.
 En juist hier maak ik regelmatig schoon, maar je soms loopt er wel een beetje bloed uit vlees wat ligt te dooien voor Lobbes. Vaak heb ik er dan ook een doekje in liggen zie ik gewoon even lekker kan wassen, maar dat was ik blijkbaar vergeten dus.....

Schoonmaken en doekje erin.

En dat is dit het eindresultaat.
en dat allemaal in die paar minuten. Deurtje dicht en de pasta afgieten en lekker een hapje eten.
Mooi zo kan ik vanavond toch lekker op de bank zitten. Ik heb wat gedaan en dat voelde goed en toch weer niet te veel dat ik helemaal doodop ben. Fijn.
 

donderdag 9 januari 2014

Niet gekomen en ontvangen.

Eind december gonsde het al in blogland over de CAL (Crochet Along) van Terray en Jolanda. Ik las het regelmatig. In eerste instantie dacht ik ja leuk ik wil ook wel een deken. Een mooie manier om een deken te maken, als ik hulp krijg. Patroon lezen vind ik al moeilijk. Laat staan in het Engels. (Mijn Engels is niet zo goed) Maar even later dacht ik weer pffff waar haal ik de tijd vandaan om binnen 42 weken een hele deken te haken en dacht nee ik haak af.
 
Tot ik bij Cream@ deze blog las. Toen begon ik ook weer te twijfelen. Zou ik het dan toch doen. Op de blog van Jolanda had ik al gelezen dat ik het op mijn eigen tempo kon doen. Dus waarom ook niet. Ik ga het gewoon proberen, maar dan lekker op mijn eigen tempo. Hopelijk is hij dan eind van 2014 een keer klaar of niet. Nee ik ga er geen druk achter zetten. Nee daar ben ik een beetje klaar mee druk achter dingen zetten. Het komt zoals het komt en anders niet. Dus ja ik ga er ook aan mee doen, maar dan weer lekker op mijn manier.
 
Zaterdag zocht ik mijn wolletjes uit. Ik heb mooi bruin tinten uitgezocht. Dat pas heel goed bij ons interieur. Bestelde ze en maandag kreeg ik een mailtje, dat de wolletjes de dag er na verstuurd zouden gaan worden. Onze postbode bezocht over het algemeen altijd netjes, dus ik zou de wolletjes woensdag in huis kunnen hebben, maar helaas woensdag ochtend las ik een mail dat ze niet alle bollen meer op voorraad hadden. Er was blijkbaar iets mis gegaan op de site, waardoor er toch vermeld werd dat de wolletjes er waren. Jammer geen wolletjes dus. Dus nog niet starten met de CAL. Nu maar even afwachten wanneer ze dan komen. Ik heb ook geen haast, want ik ga het doen op mijn eigen tempo een weekje langer of korter, maakt echt niet uit ;-)
 
Wel kreeg ik gister leuke post.
Bij Angeline had ik van het weekend een give away gewonnen. Een hele mooie sieradenset.
Ik was helemaal verbaast dat ik hem gewonnen.  Het is ook zo'n leuke set.
Dank je wel lieve Angeline voor deze mooie set. X
 

(helaas is de foto niet zo goed)
Ook kreeg ik van Yvonne iets heel moois. Een sjaal die ik al een hele tijd wilde hebben. Zelf heb ik zo'n bolletje wol liggen met breinaalden erbij, maar ja breien dat is niet echt iets voor mij. Te minste ik wil het nog ff niet leren ;-)  Nu zag ik bij Yvonne diverse van die mooie sjaaltjes en ze schreef dat ze de sjaaltjes gehaakt had. Gehaakt dacht ik nog. Hoe dan? Want ja zo'n sjaaltje staat nog steeds op mijn verlanglijstje. Uuuhhhh stond moet ik zeggen, want ik kreeg van Yvonne zo'n sjaaltje. Leuk he.
 
Lieve Yvonne, ik ben er heel blij mee en ooit maak ik er echt zelf nog één, want ja dat bolletje wil ik toch echt nog een keer veranderen tot zo'n mooi sjaaltje als ik nu van jou heb gekregen.
Dank je wel lieverd. X
 

woensdag 8 januari 2014

Snailmailen en wandelen

Zoals belooft hier nog even vertellen over mijn zondag. Ik was lekker vroeg op. Manlief lag nog te slapen, dus ik ben lekker even aan de eetkamertafel gaan zitten schrijven. Ik had zaterdag al even zitten schrijven. Ik wilde even een paar kaarten versturen. Ik was zo lekker bezig, dat ik begonnen was met een snailmail. Ik had de boel lekker laten liggen om er mee verder te gaan. Toen ik mijn snailmail zo goed als bijna klaar had bedacht ik me in ene, dat het ook wel leuk was om zelf briefpapier te maken. Te laat voor de snailmail, maar goed.
 
Ik maakte dit setje.
Toen ik het gemaakt had moest ik aan Lien denken, waarom geen idee, maar vond dit wel een leuk setje om haar te sturen. Dus even een klein briefje schrijven een aardigheidje er bij zodat het nog in deze envelop past.
 
Haha helaas toen ik eenmaal aan het schrijven was, schreef ik het papier zo vol dat ik nog een vel moest maken en nog een vel hihi. Ja als ik me gang ga kan ik zo en boek schrijven volgens mij haha. Dat werd natuurlijk niet in dat lieve schattige envelopje. Dus.....
Dan maar een groter enveloppakken en die kleine gebruiken als envelop voor de aardigheidjes. Ziet er ook schattig uit toch?
 
Natuurlijk (zoals vaker had ik mijn snailmail weer dicht en al dat ik dacht foto. Helaas geen foto, maar ach ik hoef natuurlijk ook niet alles te laten zien hè.
Maar zo gingen de enveloppen de deur uit (ja natuurlijk wel met adres)
Vaak zie ik bij andere blogger van die mooie tekeningen op de envelop. Ik deed een poging, maar helaas mijn tekenkunsten zijn niet zo goed, zoals je ziet.
 
 
Inmiddels vond manlief dat ik wel lang genoeg had zitten schrijven en doen aan de eettafel. Hij vond het tijd voor een wandeling. We zijn lekker op de Postbank wezen lopen. Het was heerlijk weer, dus een lekker wandeling was natuurlijk niet verkeerd en wat beter dat wandeling op de mooie Postbank in onze achtertuin. 
Eigenlijk best stom we wonen zo dichtbij dit mooie gebied en toch lopen we hier niet heel vaak. Als we in andere delen van het land komen wandelen we juist graag in de mooie gebieden van ons land, maar in onze eigen achtertuin niet. Nee veel te gewoon of zo. Hoezo gewoon. Ik zie ook echt niet dagelijks deze mooie runderen staan hoor.
Het weer was ook zo lekker dan geniet je er extra van.  We liggen samen naar de brandtoren. Hier kun je mooi een eind weg kijken. Kijk


En Lobbes.....
 
Die stond/zat gewoon braaf beneden bij de brandtoren te wachten tot de baasjes weer naar beneden kwamen. De schat.
  
Ik zou zeggen mocht je een keer in de buurt komen van de Postbank maak er dan zeker even een wandelingen, want het is echt een heel mooi gebied.
 

zondag 5 januari 2014

Een goed slecht begin of was het nu eind?

Ja we zijn inmiddels al weer 5 dagen ver in 2014 en dit is pas mijn eerste blogje.

Dus als eerste
De beste wensen voor iedereen.
Dat je beste dag van 2013 je slechtste dag in 2014 mag zijn.
 
Bij ons was het oud en nieuw dit keer heel erg rustig. Op oudjaarsdag werd ik gewekt door manlief, dat onze Lobbes ziek was. Een heerlijke verrassing lag om mijn te wachten, want manlief moest gaan werken. Pfff
 
Toen ik beneden kwam was ons menneke ook wel heel zielig. Het was geen vrolijke boxer zoals we hem normaal altijd kennen. Nee het kon zelf amper een zwaaiend staartje af. Eten hoeft hij ook niet. De stumpert. Ik moest s'ochtend helaas wel een paar uurtjes weg. Hij had inmiddels alles er wel uitgespuugd, dus daar hoeft ik me geen zorgen meer over te maken.
 
Toen ik thuis kwam lag meneer op de bank zielig te wezen. Ik heb even een lekker kussentje onder zijn hoofd gelegd en een dekentje over hem heen getrokken.
Nou hij heeft zo tot 15.30 uur gelegen en ook geen poot verroert. Zo ziek was hij. Toen hij na half 4 eigenlijk een beetje in beweging kwam vond ik het dan toch tijd om even naar buiten te gaan op te plassen. Nou hij heeft letterlijk achter me aangesjokt en ik liep echt niet hard hoor. Hij had het zo zwaar de zielenpoot.
 
Toen de baas om 18.00 uur thuis kwam was hij even vrolijk, om daarna meteen weer op de bank te kruipen om te laten zien aan de baas dat hij echt zo ziek als een hond was. Ook het avond eten ging aan hem voorbij.
 
Toen er om 0.00 uur het vuurwerk aan alle kanten te horen was dacht ons menneke dat het tijd werk om te gaan eten. Dus hup eten in mijn bak. Helaas van korte duurt. Het beetje wat hij gegeten had spuugde hij nog een 10 minuten later weer uit.
 
Ook nieuwjaarsdag was hij nog niet op zijn best dus ook vandaag beleven we lekker thuis.
Inmiddels is ons menneke weer het mannetje. Gelukkig wat een zieke hond vind ik toch echt niets.
 
Ook heb ik oudjaarsdag nog wat zitten haken. Ik heb de laatste granny's voor mijn tas omrand met zwart. Nu moet hij nog aan elkaar gezet worden, maar kan komt de volgende keer weer. Het moet (zoals vele al eerder gezegd hebben op hun eigen blog) licht zijn wil ik met zwart kunnen haken.
Zo ziet mijn tas er nu uit.
 
Van het vandaag hebben we de kerstboom weer opgeruimd. De rust en ruimte is weer terug in de woonkamer. Ik moet nog even bedenken wat ik aan de muur weer ga hangen en wat er op het dressoir komt te staan, maar het zal in ieder geval weer een boel rust uitstralen.
 
Ook zijn we heerlijk wezen wandelen vandaag, maar dat vertel ik jullie in de volgende blog.