Lanzarote deel 1

Zo de eerste drukke week na de vakantie zit er al weer op. Sorry lieve volgers, maar eerder zag ik even geen tijd om te blog. Ja gister avond was het eerste moment op te blog, maar toen had ik zo drukke dag achter de rug dat ik blij was dat ik even niets meer hoefde en gewoon even lekker op de bank kon hangen.

 

Maar nu is er tijd voor mij!  Of terwijl tijd voor jullie, want ik ga even lekker mijn blog schrijven over onze vakantie.

We zouden eigenlijk niet weggaan, maar we hebben heel spontaan besloten naar Lanzarote te gaan. Een vriend van ons woont hier sinds een jaar en hij had ons al een aantal keer gevraagd of we ook een keer die kant op zouden komen. We waren er nog niet geweest, dus waarom niet nu? We hadden goede oppas voor Lobbes, dus we zijn lekker 2 weken naar Lanzarote geweest.

 

De vulkanische oorsprong van de Canarische eilanden is op Lanzarote duidelijk te zien. Het is een en al stenen. Persoonlijk ben ik wel van het groen en de natuur, dus dit was de eerste paar dagen voor mij toch wel een beetje een tegenvaller. Lanzarote is ruig en woest, maar toch heeft juist dat wel zijn charme. 

 

De vulkanische uitbarstingen waarmee het landschap grotendeels is gevormd, vonden plaats tussen 1730 en 1736 in het gebied van de Montanas del Fuego (Vuurbergen) nu het aan de zuidwest zijde van het eiland gelegen nationaal park Timanfaya, één van de grootste bezienswaardigheden.

 

Natuurlijk zijn we hier geweest. Ik kan je zeggen heel indrukwekkend. Op de foto's is het voor mijn gevoel niet zo goed te zien als dat je er echt bent, maar jullie kunnen er een indruk van krijgen. Je mag er alleen met een speciale bus doorheen. Ik heb zoveel foto's gemaakt, dat ik voor jullie maar even een mooie collage er van gemaakt heb.

 Onder de grond is het nog zo warm, dat er zelf nu nog op geBBQt wordt. Een plukje droge takken staan na enkele secondes al in de brand als je het boven een gat houd. Op diverse plekken hadden ze gewoon BBQ roosters liggen. Je hoeft alleen je eigen vlees mee te nemen en je kunt heerlijk BBQen. haha te grappig voor woorden hè.

Op deze foto kun je goed zien hoe vloeibaar het gesteente is geweest er zitten gewoon druipers aan de steen. Zo apart om te zien. Zeker omdat je weer dat het keihard is. 

 Maar dit is natuurlijk niet het enige wat we gedaan hebben. We hebben toch echt wel veel van het eiland gezien. Nou is het eiland ook niet zo groot. Het is 60 kilometer lang en 20 kilometer breed.

Wat hebben we allemaal nog meer geniet dan....

De zoutwinning van Lanzarote. Natuurlijk hebben we even een klein pakje zeezout gekocht.

Aan het begin van de straat stond een bord (beter gezegd een poppetje). Ik zag hem van bovenaf van een het uitkijkpunt en toen zag het er zo uit. Grappig hè.

en dit was het bord zelf

Ook zijn we nog bij El Golfo. Een klein plaatsje aan de westkust van Lanzarote. Het dorp is een toeristische trekpleister dankzij de bijzondere rotsformaties die er te zien zijn: de steile vulkanische rotswanden aan de kust en een klein groen meertje, het Lago Verde.

Het meertje wordt gevuld door ondergronds zeewater en de groene kleur van het meertje wordt door algen veroorzaakt. De rotsformaties zijn restanten van de vulkaan El Golfo. Nu zien je alleen nog een halve krater over, de andere helft is verzonken in de zee.

In de buurt zijn we ook nog wezen zoeken naar een cache (daar vertel ik jullie nog later nog wel meer over), maar helaas niet gevonden. Wel vonden we een mooie grot, die anders nooit gevonden hadden. Zie je op de foto recht in het midden die schaduw? Daar zat de grot. Hier moest de cache liggen, maar helaas we hebben ons een ongeluk gezocht, maar niets gevonden.

Manlief heeft het zelf nog even een stuk hoger gezocht.

 

Hij moest wel uitkijken, want de afgrond was toch wel dichtbij.

Niets gevonden, maar ooo wat was het mooi.

 

Oké het waren allemaal stenen en nog eens stenen, maar zo indrukwekkend, kan ik je zeggen.

En we vonden zelfs nog onze eigen El Golfo hihi.

Daarna zijn we nog even door gereden naar Los Hervideros. Ook zo mooi. De foto's zeggen volgens mij genoeg.

Ook zijn we naar Puerto del Carmen. Een mooi haven. Manlief wilde deze boot graag even op de foto hebben, want dit was toch wel zo'n mooie boot. Er konden ik weet niet hoeveel hengels op zei hij. Ja ik zie een mooie boot, maar ik heb er wil meerder zien liggen hoor ;-) 

Dit vond ik wel heel mooi. Het lijkt net op een schip, maar het is een soort winkelcentrum.

Grappig hè.

In de hoofdstad Arrecife hebben we wat rond gewandeld langs het water.

De lelijk toren (het grand hotel van Arrecife), zie je overal duidelijk. Zo weet je zeker dat het Arrecife is haha.

Ook zijn we nog samen met onze vriend een dag op pad geweest. We kwamen langs deze aparte stenen. (Waar en een paar dagen later naar terug geweest zijn voor een cache.)

Het heeft wel iets weg van Monument Valley in het klein.

Daarna nat het land van onze vriend. Er moet nog heel veel gebeuren (het is dan ook een 10 jaren plan), maar ooit staat hier een paar mooi huisjes met een mooie tuin. De eerste planten staan al langs de oprijlaan.

Let niet op die Mad Dutch man in de border. Zoals hij genoegt wordt door zijn collega's op de kartbaan.

 

Vandaag door naar Mirador del Rio. Tip voor de mensen die ooit nog eens hier een kijkje gaan nemen. Ga niet bij Mirador del Rio naar binnen. Aan de linkerkant is een straat loop daar in een eindje verder heb je het zelfde uitzicht als op het punt waarvoor je moet betalen ;-)

Toch fijn om te weten, want dit mooie uitzicht wil je natuurlijk niet missen, maar als het gratis is, is het altijd mooier :D

De afrond was wel heel diep. Brrr. Dus ik kwam er niet te dichtbij veel te eng.

 Eind van de middag waren we in Caleta de Famara beland. Een plaatsje voor de surfers (zoals ze het daar noemen) Er was een feest. Nou volgens mij als iedereen op het eiland hier te vinden haha. Het was zo druk niet normaal. Manlief en ik besloten hier op een andere dag nog eens terug te komen, want we wilde dit nog wel eens zien als het iets rustiger was.

 

Maar daarover vertel ik jullie morgen weer.