donderdag 22 augustus 2013

Iets uit mijn leven - Afscheid nemen.

Vandaag nam ik afscheid van mijn hondenmeisje in het asiel. Al eerder vertelde ik jullie over haar pups hier. Die pups zijn al lang allemaal weg, maar mammie zat nog in het asiel. Ik heb in de tussen tijd een hele goede band met haar opgebouwd. Zo goed zelfs dat ik haar zelf wel wilde houden, maar manlief zag dat niet zo zitten. Ze heeft echt een plekje verovert in mijn hart. Moet je kijken wat een schatje ze ook is.
 Zij was echt mijn knuffelkont. Niet iedereen is weg van een stafford. Ik in eerste instantie ook niet hoor, maar zij heeft echt mijn hart verovert en het karakter van de stafford me goed laten zien. Tevens liet ze me zien wie zij was. In de kennel een echt dotje, maar buiten toch wel met wat nukken. Maar ik kon met haar lezen en schrijven. Ik vertrouwde haar volledig en zij mij. Zij was voor mij de wandelingen, waar ik altijd heerlijk kon ontspannen. Niet hoefde op te laten, dat er misschien iets zou kunnen gebeuren, omdat er iemand langs fietste, liep of rende. Als dat wel zo was dan gaf ze dit al duidelijk van te voren aan en kan ik haar makkelijk terug krijgen in de ontspannen hond die ze voor de rest van de tijd wel is.
 
Vandaag was de dag dat ik dan toch afscheid van haar moest gaan nemen. Na de laatste fijne wandeling waren we alle twee toch wel een beetje verdrietig. Ziva ging zielig in haar mandje liggen als of ze wilde vertellen je laat me toch niet alleen?
 Maar na even lekker geknuffeld te hebben en vertelt te hebben dat ik heel blij ben dat ze naar een nieuw huisje gaat, waar ze het ook weer geweldig gaat krijgen, vonden we het alle twee goed om afscheid te nemen van elkaar.
Ik kreeg dan ook nog een heerlijke afscheidszoen van d'r 
Lieve Ziva,
Ik zal je missen, maar het gaat je goed.
Hopelijk ga ik nog van je baasjes hoor hoe het met je in de toekomst gaat.
XXX Conny

8 opmerkingen:

  1. Altijd moeilijk om een dier (of mens) los te laten als je eenmaal een goede band hebt opgebouwd. Gelukkig krijgt Ziva een goed huis. En dat is niet voor ieder beest weggelegd (helaas).

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Moeilijk om zo'n maatje te gaan missen maar ze zit vast voor altijd in je hart...
    Mooie dame die Ziva
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die Ziva, mooie ambassadrice voor de Stafford! xx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Afscheid nemen is moeilijk vooral als je zo'n goede band hebt opgebouwd , hopelijk gaat ze bij haar nieuwe thuis de tijd van haar haar leven tegemoet !

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat fijn dat ze een goed nieuw thuis heeft gekregen, afscheid nemen is dat wel moeilijk maar maakt het ook makkelijker. Misschien mag je haar nog een keertje bezoeken?

    x

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Aah... Da's niet leuk! Afscheid nemen van een trouw maatje is nooit fijn. Mijn broertje en z'n vriendin hebben zo'n soort hond, en ik dacht eerst ook (ondanks brede ervaring met honden); 'Ieeks!' Maar 't is echt een schat! Tsja, zo zie je maar weer... Hoop dat je mooie herinneringen aan haar bewaren zult!
    Groetjes Riri

    BeantwoordenVerwijderen
  7. He wat rot dat jullie afscheid moesten nemen. Maar Ziva is ondanks jouw goede zorgen denk ik toch beter af in een echt liefdevol huis dan in een asiel :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Is inderdaad vervelend. Wel fijn dat ze een nieuw thuis krijgt

    BeantwoordenVerwijderen